De naam Showa verwijst naar een bepaalde periode in de geschiedenis van Japan (Showa Jidai). Keizer Hirohito (Keizer Showa) regeerde van 1926 tot en met 1989. Sanshoku betekent driekleur.

Jukichi Hoshino was de eerste persoon die de Showa het levenslicht liet zien door een Ki Utsuri (een zwarte koi met een geel patroon) met een Kohaku (een witte koi met een rood patroon) te kruisen. De basis voor Showa werd hiermee in 1927 in Niigata gelegd.

Tomiji Kobayashi (een hobbyist) verbeterde de Showa in 1964 aanzienlijk, door een Yagozen Kohaku in de Showalijn te brengen. Het resultaat was dat het wit verbeterde, het rode patroon groter werd en het stevige zwart bleef. De verbeterde versie van de Showa won hierdoor enorm in populariteit, zeker nadat één van de gekweekte vissen van Kobayashi san de Grand Champion titel op de All Japan Koi Show pakte!

Een aantal kwekers als Dainichi, Isa, Oomo, Ueno en Sakai hebben een verregaande specialisatie of kweken voor een groot deel Showa.

Kohaku (Kóh-há-koe), letterlijk vertaald Rood/Wit.

Vanaf begin 19e eeuw is men begonnen met het doorkweken van kleurmutaties die af en toe voorkwamen bij de consumptiekar­per. Na tientallen generaties ontstonden geheel rode mutanten (Higoi) van de Magoi. Door fouten in de genen, waardoor pigmentcellen ontbraken ontstond er af en toe een geheel witte koi (albino). Door deze albino te kruisen met de Higoi ontstond uiteindelijk een witte koi met een rood patroon. De eerste echte Kohaku is volgens de overlevering voor het eerst gekweekt in 1888 door Kunizo Hiroi. U moet zich daar niet teveel van voorstellen, de vis had een rood hoofd en dat was het wel zo’n beetje. Toch staat deze vis aan de basis van alle bekende Kohaku bloedlijnen als Tomoin, Sensuke en Yagozen. Een flink aantal kwe­kerijen zoals Hoshikin, Yamatoya, Murata, Torazo, Matsue, Sakai, Nagoshi en Nogami hebben een verregaande specialisatie of kweken voor het overgrote deel Kohaku. Kohaku heeft als voordeel dat al op zeer jonge leeftijd de eerste selecties kunnen plaatsvinden. Het hi patroon manifesteert zich al in een heel vroeg stadium op de vis en zal niet (veel) meer veranderen. Het is een genetisch gegeven dat een Kohaku er (vrijwel) nooit rood bij zal krijgen, hooguit dat zij het in de loop der tijd verliest. Een visje van twee centimeter met drie hi spots, zal als zij 80 centimeter is nog steeds de naam Sandan Kohaku dragen. Door vroeg de visjes die niet voldoen aan het ideaalbeeld uit te kunnen selecteren, blijft veel ruimte over om de beloftevolle visjes (tategoi) te laten doorgroeien. Dit is mede de reden dat de regels met betrekking tot Kohaku tot bijna in het krank­zinnige zijn opgekrikt.

Bij Kohaku is naast een goede body en huidkwaliteit, balans het sleutelwoord. Het rode patroon dient evenwichtig voor te komen op de sneeuwwitte ondergrond. Niet te druk, maar ook zeker niet saai.